Inne nazwy: transaminaza glutaminianowo-pirogronianowa, GPT, AlAT.
Aminotransferaza alaninowa (ALT) jest enzymem obecnym przede wszystkim w komórkach wątroby i nerek; mniejsze ilości znajdują się również w sercu i mięśniach.
Aktywność ALT istotnie wzrasta przede wszystkim w przypadku uszkodzenia wątroby.
Wątroba leży w jamie brzusznej pod prawym łukiem żebrowym. Spełnia w organizmie wiele istotnych funkcji. Bierze udział w metabolizmie składników odżywczych, wytwarza żółć ułatwiającą trawienie tłuszczów, wytwarza wiele istotnych białek, takich jak czynniki krzepnięcia oraz przekształca potencjalnie toksyczne substancje w takie związki, które mogą być wykorzystane ponownie lub wydalane z organizmu.
W wielu stanach chorobowych może dojść do uszkodzenia komórek wątroby, co prowadzi do wzrostu aktywności ALT. Badanie to ma największe zastosowanie w wykrywaniu uszkodzeń spowodowanych zapaleniem wątroby oraz lekami i innymi szkodliwymi substancjami.
Badanie to często zleca się równocześnie z oznaczeniem aminotransferazy asparginianowej (AST) w ramach badań przesiewowych i/lub w celu rozpoznania chorób wątroby. AST i ALT uznaje się za dwa najważniejsze badania pozwalające wykryć uszkodzenie wątroby, lecz ALT jest oznaczeniem bardziej swoistym, czyli charakterystycznym dla komórek wątroby. Oznaczanie aktywności ALT i AST łączy się często z badaniami innych wskaźników funkcji wątroby, takich jak fosfataza alkaliczna, GGTP, białko całkowite i bilirubina, co pomaga w różnicowaniu chorób wątroby.
Oznaczenie ALT (jako jedyne badanie lub razem z innymi testami) może też być wskazane w następujących sytuacjach:
Krew do oznaczenia aktywności ALT jest pobierana z żyły, a do badania nie trzeba się szczególnie przygotowywać.
Szczegółowy opis badania